Δύσκολη ανηφόρα για τον Βενιζέλο...

-Η προεκλογική τακτική και το πολιτικό στίγμα -Το στοίχημα της «νέας αρχής» και το φράγμα του 20% -Τα διλήμματα για τις επιλογές προσώπων ...

-Η προεκλογική τακτική και το πολιτικό στίγμα
-Το στοίχημα της «νέας αρχής» και το φράγμα του 20%
-Τα διλήμματα για τις επιλογές προσώπων και τα βαρίδια των «βετεράνων»

Στη χειρότερη στιγμή από την ίδρυσή του ανέλαβε τα ηνία του ΠΑΣΟΚ, ως τέταρτος στη σειρά πρόεδρός του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Οι συνθήκες και η πολιτική της τελευταίας διετίας έφεραν το άλλοτε κραταιό κόμμα, που κυβέρνησε τον τόπο τα περισσότερα χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου, σε μονοψήφια ποσοστά και στα όρια της πραγματικής διάλυσης. Τώρα, ο νέος αρχηγός του (παρά το 97% με το οποίο αναδείχθηκε) καλείται να...
 κερδίσει ένα ιστορικό, πάνω απ’ όλα, στοίχημα για την ίδια την «επιβίωση» του ΠΑΣΟΚ, καθώς η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι στις χώρες από τις οποίες πέρασε το ΔΝΤ επήλθε ουσιαστικά διάλυση του πολιτικού συστήματός τους.
Ουσιαστικά το έργο του κ. Βενιζέλου θα ξεκινήσει από την επομένη των εκλογών, εφόσον αυτές γίνουν μέχρι τον Μάιο, όπως έχουν δρομολογηθεί. Προϋπόθεση όμως είναι να καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να επιτύχει «αξιοπρεπείς» επιδόσεις στις κάλπες, που θα του επιτρέψουν να δρομολογήσει μια νέα αφετηρία και αντιστροφή της σημερινής κατάστασης. Με άλλα λόγια να μπορέσει να προχωρήσει σε πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική ανασύνταξη.
Στο διάστημα αυτό ο κ. Βενιζέλος θα προσπαθήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, να ισχυροποιήσει την εικόνα μιας «νέας αρχής» και να βγει ο ίδιος μπροστά, ώστε να δώσει νέους συμβολισμούς στην εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ. Η λέξη «Αρχίζουμε», που επέλεξε ως βασικό του σύνθημα με την ανάδειξή του στην προεδρία του κόμματος είναι προφανές ότι προσφέρεται για πολλές ερμηνείες. Επί της ουσίας αυτό που θα προσπαθήσει είναι να τραβήξει, τεχνηέντως, μια διαχωριστική γραμμή από την προηγούμενη περίοδο, αλλά χωρίς να την αποκηρύσσει και να την αποδοκιμάζει.
Δύσκολος συνδυασμός στόχων
Με τη ρητορική του ο κ. Βενιζέλος θα πρέπει να συνδυάσει δύο πολύ δύσκολα πράγματα. Να «συγκρατήσει» στο ΠΑΣΟΚ το σημερινό ακροατήριό του και ταυτόχρονα να επαναφέρει ένα μεγάλο τμήμα εκείνων, που έφυγαν εξαιτίας των μέχρι σήμερα επιλογών και πολιτικών. Η αλλαγή ηγεσίας από μόνη της πάντως φαίνεται ότι έχει επηρεάσει προς μια πιο θετική κατεύθυνση το κλίμα. Η ελπίδα ότι «κάτι καλύτερο θα γίνει» και η αποχώρηση του Γ. Παπανδρέου από το σκηνικό έχουν παίξει ρόλο. Αυτό αντιλαμβάνονται τις τελευταίες ημέρες στελέχη και βουλευτές ανά την Ελλάδα, αλλά καταγράφεται σύμφωνα με πληροφορίες και στις πρώτες δημοσκοπήσεις, που έγιναν μετά την αλλαγή ηγεσίας την περασμένη Κυριακή.
Με αριθμητικούς όρους η μάχη της επανασυσπείρωσης γίνεται σε αυτή τη φάση με στόχο να φτάσει το ΠΑΣΟΚ το 20%, που αποτελεί περισσότερο ένα ψυχολογικό φράγμα για να φανεί ότι υπάρχουν στη συνέχεια δυνατότητες περαιτέρω ανασύνταξης. Η κάλυψη του ορίου αυτού, με επιδίωξη στην πορεία προς τις κάλπες να ανεβούν κι άλλο τα ποσοστά, εξυπηρετεί και μια άλλη επιδίωξη. Θα οδηγήσει αντίστροφα στην υποχώρηση της εκλογικής απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ και (κυρίως) της «Δημοκρατικής Αριστεράς», που μέχρι τώρα έχουν απορροφήσει πολύ μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας προς το ΠΑΣΟΚ και έχουν απειλήσει να το υποκαταστήσουν αυτά ως «μεγάλα» κόμματα. Επομένως, ο τελικός συσχετισμός θα επηρεάσει και τους όρους, με τους οποίους θα γίνει η συζήτηση στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς την επομένη των εκλογών.
Το πολιτικό στίγμα
Σε πολιτικό επίπεδο ο κ. Βενιζέλος έχει δώσει το πρώτο στίγμα, με το οποίο θα κινηθεί. Περιγράφει το ΠΑΣΟΚ ως σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και θα τονίζει την καθοριστική συμβολή του, όπως και του ίδιου προσωπικά, στην επιτυχή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση. Ουσιαστικά, θα επιδιώξει να κεφαλαιοποιήσει τα κέρδη και τη θετική απήχηση από τις τελευταίες εξελίξεις σε εκείνο το τμήμα της κοινωνίας, που στο βασανιστικό δίλημμα για την πορεία της Ελλάδας γέρνει υπέρ της συμμετοχής της χώρας στο ευρώ «με τις όποιες θυσίες».
Τα δύσκολα για τον κ. Βενιζέλο έχουν να κάνουν περισσότερο με τα πρόσωπα. Ήδη έχει δημιουργηθεί ένα πρώτο θέμα με τους βουλευτές που μη έχοντας ψηφίσει το νέο Μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους διαγράφτηκαν από το ΠΑΣΟΚ. Στο πλαίσιο της προεκλογικής «πανστρατιάς» αναπτύσσεται η άποψη της επιστροφής όσων δεν έχουν προσχωρήσει στην Κοινωνική Συμφωνία της Λ. Κατσέλη και του Χ. Καστανίδη ή στη «Δημοκρατική Αριστερά». Πολλοί όμως από τους «ηρωικούς» βουλευτές, όπως τους χαρακτήρισε ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος, που τα ψήφισαν όλα, θεωρούν όμως ότι κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο και θα δημιουργούσε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού στις εκλογικές περιφέρειές τους. Δημοσίως, άλλωστε, κατέγραψε τις ενστάσεις του και ο Ανδρέας Λοβέρδος.
Τι θα κάνει με τους «βετεράνους»
Ένα συναφές θέμα έχει να κάνει και με τα «παροπλισμένα» στελέχη παλαιότερων κυβερνητικών περιόδων του ΠΑΣΟΚ, που περιμένουν να ενταχθούν στο προσκλητήριο επιστροφής του κ. Βενιζέλου. Οι περισσότεροι εξ αυτών υπήρξαν πολιτικοί φίλοι και υποστηρικτές του, αλλά ο αντίλογος που ακούγεται είναι αν μπορούν να συμβολίσουν την ανανέωση που χρειάζεται τώρα το ΠΑΣΟΚ.
Ανάλογο ερώτημα υπάρχει και για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τον κεντρικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ στην μετά Παπανδρέου περίοδο. Δηλαδή τη θέση του γραμματέα και των άλλων κομβικών πόστων. Οι υποψήφιοι που φλερτάρουν με τις θέσεις είναι πολλοί, αλλά εκτός από τη δοσολογία εμπειρίας και ανανέωσης, μένει να φανεί και πόσο «σφικτή» θα είναι η κυριαρχία των βενιζελικών ή αντιθέτως θα επικρατήσουν πιο «χαλαρά» κριτήρια.
www.attikipress/gr